سلام کردن مسلمین به یکدیگر، ایجاد انس و الفت میکند، کینه‌ها و کدورتها را می‌زداید، اخم پیشانی‌ها را باز میکند، بنابراین، زن و شوهری که نیاز به انس و الفت و صفا و صمیمیت بیشتری دارند، این دستور را باید بیشتر رعایت کنند. شوهر که از درب منزل وارد می‌شود، باید به همسرش سلام کند و هر گاه که از خواب برمی‌خیزد، زن به شوهر سلام کند و بهتر آن که در سلام کردن، هر یک بر دیگری سبقت گیرد.
سلام باید با صدای بلند و واضح باشد. نه آهسته و نهان. زن و شوهر نباید این موضوع را که اسلام به آن اهمیت زیاد داده است، کوچک شمرند و کم اهمیت گیرند و بگویند: سلام کردن برای بیگانگان است، نه زن و شوهر که باهم یگانه و نزدیکند.
واعظی می‌گفت: دوستی داشتم ثروتمند و مرفه. روزی به من گفت: نمی‌دانم چه سری در کار است، که زندگی من و همسر و فرزندانم با وجود آماده بودن همه گونه وسایل زندگی، روح و نشاط ندارد، در صورتی که زندگی شما و امثال شما که یک دهم درآمد و توسعه و رفاه ما را ندارید، پر از شور و عشق و شادی و نشاط است. شما از ما بیشتر می‌خندید و گونه‌های شما سرخ‌تر است و فرزندان شما بانشاط‌تر و زنده‌دل‌ترند.
به او گفتم: شما با همسرت سلام و خداحافظی می‌کنی؟ گفت: نه، گفتم: حال چند وقتی این موضوع مهم اسلامی را آزمایش کن. در آنجا سری تکان داد، به علامت این که من مثلاً از مرض سل و سرطان می‌گویم و او قرص آسپرین تجویز میکند، ولی چندی بعد تشکرکنان نزد من آمد و گفت: به راستی نصیحت تو معجزه کرد. یک سلام کردن کوچک و ناقابل، در خانواده ما روح و نشاط آورد. وقتی سلام نمی‌کردم، من در گوشه‌ای می‌نشستم و همسرم دنبال کارهای خانه می‌رفت، ولی از وقتی سلام می‌کنم، همسرم مجبور است جوابی بدهد. همین سلام و جواب آسان و بی‌مایه، اخم و گرفته‌رویی ما را به نشاط و گشاده‌رویی تبدیل کرد و دهان بسته ما را باز کرد. بعد از سلام و جواب، قهراً سخنی از این در و آن در گفته شد، غصه‌ها و ناراحتی‌های بازار و خانه فراموش گشت، خلاصه زندگی افسرده و مرده ما را با یک دستور کوچک، رونق و حیات تازه‌ای بخشیدی و عشق و شور و شعف به خانه ما آوردی.
این را هم بدانید که سلام کردن مستحب و جواب آن واجب است، پس اگر همسری سلام کند و همسر وی جوابش ندهد، علاوه بر عواقب وخیم زندگی خانوادگی یعنی اختلاف و کینه و نزاع و جدایی، خداوند عادل در روز قیامت، کسی را که جواب سلام نداده است، عذاب میکند.
امیدوارم زن و شوهری نباشند که به خاطر کدورت و اختلاف، به یکدیگر سلام نکنند یا اگر یکی سلام میکند، دیگری جواب ندهد یا جواب سردی دهد، ولی اگر - خدای نکرده - چنین افرادی باشند، باید بدانند که شیطان بر آنها سوار شده و مغلوب هوای نفس خود گردیده‌اند.
طبق دستور اسلام زن و شوهری که با یکدیگر اختلاف پیدا کرده‌اند، اولاً باید خودشان بدون دخالت دیگران آن اختلاف را حل کنند ثانیاً به حکمین مراجعه کنند و اگر اصلاح آنها مفید نیفتاد، برای آخرین بار، صورت یکدیگر را ببوسند و از هم جدا شوند.
بنابراین به زن یا شوهر، هر کدام شجاعت اخلاقی و صراحت لهجه‌ی بیشتری داشته و می‌تواند بر شیطان و هوای نفس خود غالب شود، توصیه می‌کنیم: به همسر خود - اگر چه با او کدورت دارد - سلام کند.
امام باقر علیه السلام فرمود: هر گاه مردی به خانه‌ی خود وارد شود و کسی در آنجا باشد، به (او یا به) آنها سلام کند و اگر کسی نباشد، باید بگوید «السلام علینا من عند ربنا» یعنی سلام بر ما از جانب پروردگار ما، که این سلام تحیتی است مبارک و پاک از جانب خدا. {بحار، ج 76، ص 3.}
پیغمبر(ص) فرمود: ناتوانترین مردم، کسی است که از دعا کردن ناتوان باشد و بخیل‌ترین مردم کسی است که از سلام کردن دریغ ورزد. {بحار، ج 76، ص 4.}
.
امام صادق(ع) فرمود: وقتی شوهر به خانه وارد می‌شود، باید به خانواده‌اش سلام کند، و قبلاً کفش را به زمین بزند و سرفه کند تا خانواده را از آمدن خود خبر دهد، مبادا چیزی ببیند که او را ناخوش آید.{بحار، ج 76، ص 11.}
این هم دستور دیگری است برای شوهر که نباید سر زده و آهسته و بدون خبر مانند جاسوسان، وارد خانه بشود، بلکه باید در پشت در، سرفه کند و پایش را به زمین زند تا زن و فرزندش از آمدن او آگاه شوند، هر چند خانه، خانه‌ی خود اوست، ولی زن و فرزند که بنده و کنیز او نیستند. آنها هم شخصیت دارند.
پیغمبر(ص) فرمود: پنچ چیز را تا زمان مرگ ترک نمی‌کنم: 1- در جای پست با بردگان غذا خوردن 2- بر الاغ بی‌پالان سوار شدن 3- بز را با دست خود دوشیدن 4- لباس خشن پوشیدن 5- سلام کردن بر کودکان، تا پس از من سنت شود (و مسلمین و به ویژه رهبرانشان این اعمال را انجام دهند.{بحار، ج 76، ص 10.}
روانشناسان بصیر و با انصافی که درباره‌ی شخصیت دادن به کودک دستورها می‌دهند، کتابها می‌نویسند و فواید و مزایایی برای آن نقل می‌کنند، آیا دستوری ساده‌تر، شخصیت‌دهنده‌تر، ریشه‌دارتر از سلام کردن رهبر به کودک برای شخصیت دادن به او پیدا کرده‌اند؟
و همچنین جمله‌ای که امام چهارم، زین العابدین علیه السلام به کودکان می‌گفت، که «مرحبا به کودکان امروز و بزرگان آینده ما»
درباره وبلاگ
